Cyraneczka

(łac. Anas crecca) 

Opis:

Królestwo:
Rząd:
Rodzina:

Zwierzęta
blaszkodziobe
kaczkowate

     Jest to najmniejsza europejska kaczka właściwa, o ciemnym dziobie i nogach. Samiec jest niebieskoszary  z ciemnabrązową głową i szerokim szarozielonym paskiem po boku, ma kremową pierś z ciemnymi cętkami. Jego czarny kuper poprzedza trójkątna jasnożółta plama. Samica nakrapiana w kolorze szarobrązowym. Charakterystyczne dla obu płci jest zielone lusterko z jasnym pasem w przedniej części skrzydła. W okresie spoczynkowym obie płci ubarwione są  podobnie.

    Preferuje obficie zarośnięte cieki wśród lasów, śródleśne jeziorka i inne zaciszne wody. W okresie przelotów może licznie występować na otwartych wodach. Ze względu na małe rozmiary i narażenia na ataki drapieżników kaczki te w ciągu dnia chętnie przebywają w stadach, w nocy rozpraszają się i żerują.

    Ptak gniazdo ukryte wśród gęstej roślinności buduje na lądzie w pobliżu wody. Jest to płytka jamka wyściełana częściami roślin, wyściółka w trakcie wysiadywania uzupełniana jest puchem oraz piórami. Para wyprowadza jeden lęg w roku. Samica składa od 5 do 15 jaj, wysiadywanych około 23 dni. Młode zyskują lotność w wieku 30 dni.

    Jesienią i zimą pokarmem cyraneczek są rośliny, główne nasiona turzyc, traw, rdestów, szczawiu, olszy, brzozy. Latem z kolei w przeważającej części pokarmem są mięczaki, larwy ochotek, owady wodne, skorupiaki i pierścienice. Pokarm zbierany jest kilkoma metodami: idąc powoli w płytkiej wodzie i przecedzając dziobem muł, pływając z zanurzoną głową, gruntując, czyli pływając z zanurzoną przednią częścią ciała i wystającym ponad wode kuprem lub też zbierajac pokarm z powierzchni wody.

Wymiary:

Długość ciała:
Rozpiętość skrzydeł:
Waga:



34 – 43 cm
55 - 65 cm
250 - 440  g

Migracje:
Przylot: marzec / kwiecień
Odlot: październik / listopad 

Gatunek ten zimuje w cieplejszych rejonach kontynentu europejskiego. Zimę spędza przede wszystkim w: Danii, Holandii, Wielkiej Brytanii, Irlandii i we Francji. Cyraneczka niezbyt licznie ale zimuje równiez w Polsce.

Występowanie:
Gatunek ten można spotkać na torfiankach wzdłuż Rowu Wyskoć oraz na stawach koło Spytkówek i Turwi.
Jednym z największych pierzowisk tego gatunku jest zbiornik Wonieść.

Ochrona:
Gatunek wymieniony jest w Dyrektywie Ptasiej, a zagrożeniem dla niego jest utrata siedlisk lęgowych w wyniku osuszania śródleśnych bagienek i dolin rzecznych.

W celu ochrony tego gatunku należy:
- dążyć do zachowania śródleśnych zbiorników wodnych
- dążyć do zachowania podmokłych dolin, niewielkich śródleśnych rzek i innych zbiorników wodnych,
- chronić pierzowiska