Robinia

• « poprzednia
• pozostałe tablice
  • Biegacz skórzasty
  • paz
  • Ślimak winniczek
  • Grzebiuszka ziemna
  • Rzekotka drzewna
  • Kumak nizinny
  • Padalec
  • Ropucha szara
  • Ropucha zielona
  • Jaszczurka zwinka
  • Jaszczurka żyworodna
  • traszka
  • Czajka
  • Bażant
  • Bocian
  • Bogatka
  • Dzięcioł duży
  • Dzwoniec
  • Kukułka
  • Czyż
  • Wrona siwa
  • Kowalik
  • Grubodziób
  • Mazurek
  • Wróbel
  • Sójka
  • Żuraw
  • Gawron
  • Gęgawa
  • Modraszka
  • Cyraneczka
  • Gąsiorek
  • Kopciuszek
  • Blotniak
  • Dymowka
  • Oknowka
  • Jerzyk
  • Kania
  • Kruk
  • krzyzowka
  • Kwiczol
  • Labedz
  • lyska
  • mysikrolik
  • myszolow
  • Ortolan
  • pliszkas
  • pliszkaz
  • potrzeszcz
  • sierpowka
  • sikorau
  • srokosz
  • szczygiel
  • zieba
  • Wiewiórka
  • jez
  • Kret europejski
  • Ryjówka aksamitna
  • Sarna
  • zajac
  • Bluszcz pospolity
  • Buk zwyczajny
  • Chaber bławatek
  • Dąb czerwony
  • Dąb szypułkowy
  • Fiołek mokradłowy
  • Głóg jednoszyjkowy
  • Goździk pyszny
  • Deren
  • Goryczka wąskolistna
  • Jarząb pospolity
  • Lnicznik siewny
  • Mak polny
  • Kukułka szerokolistna
  • Szakłak
  • Turzyca Davalla
  • Klon zwyczajny
  • Kasztanowiec
  • Lipa drobnolistna
  • Lipa szerokolistna
  • Listera jajowata
  • Modrzew europejski
  • Pierwiosnek
  • Robinia
  • Sosna zwyczajna
  • Ślazówka turyngska
  • grusza
  • jablon
  • kruszczyk
• następna »

(łac. Robinia pseudoacacia)

Występowanie: Gatunek ten można spotkać w lasach, alejach, parkach i zadrzewieniach śródpolnych na terenie całego Parku Krajobrazowego im. gen. D. Chłapowskiego.  Rośnie on najczęściej w widnych lasach, na nasypach i rumowiskach, w zadrzewieniach śródpolnych itp. W Polsce poza sztucznymi nasadzeniami występuje w formie zdziczałej w lasach, zaroślach i zadrzewieniach śródpolnych, najczęściej w miejscach ciepłych i suchych.

 Opis: Robinia akacjowa jest gatunkiem obcym w Polsce, pochodzi z Ameryki Północnej. Należy do rodziny bobowatych i jest średniej wielkości drzewem liściastym o dość egzotycznym pokroju i luźnej, nieregularnej koronie. Pień tego drzewa zazwyczaj rozwidla się nisko nad ziemią w grube konary. Kora jest dość charakterystyczna, ciemna, głęboko spękana, gałązki lśniące i czerwonobrunatne, w górnej części bruzdowane, dołem gładkie. Pąki są niewidoczne, gdyż ukryte są w korku pod blizną liściową. U nasady każdego liścia występują prostopadle do pędu dwa duże, ciemnobrązowe ciernie. Ciernie te są przekształconymi przylistkami. Jednym z największych walorów dekoracyjnych robinii akacjowej ujawniającym się późną wiosną - są jej białe, motylkowate kwiaty, zebrane w zwisające grona. Kwiaty robinii akacjowej obok lipowych stanowią w Polsce jedno z głównych źródeł pokarmu dla pszczół, które wytwarzają z ich nektaru znany miód akacjowy. Posiada on jasne zabarwienie i bardzo delikatny smak; jego zaletą jest również to, że długo nie krystalizuje.
Jest to roślina lecznicza, kwiaty robinii mają działanie moczopędne, rozkurczowe, żółciopędne. Naparów i wyciągów używa się w stanach zapalnych dróg moczowych i nerek, uszkodzeniu nerek przez trucizny, przy niewydolności krążenia, a także dla pobudzenia trawienia. Napary polecane są dla alergików. Poza kwiatami roślina jest trująca.