Sójka
- « poprzednia
-
pozostałe tablice
- Biegacz skórzasty
- paz
- Ślimak winniczek
- Grzebiuszka ziemna
- Rzekotka drzewna
- Kumak nizinny
- Padalec
- Ropucha szara
- Ropucha zielona
- Jaszczurka zwinka
- Jaszczurka żyworodna
- traszka
- Czajka
- Bażant
- Bocian
- Bogatka
- Dzięcioł duży
- Dzwoniec
- Kukułka
- Czyż
- Wrona siwa
- Kowalik
- Grubodziób
- Mazurek
- Wróbel
- Sójka
- Żuraw
- Gawron
- Gęgawa
- Modraszka
- Cyraneczka
- Gąsiorek
- Kopciuszek
- Blotniak
- Dymowka
- Oknowka
- Jerzyk
- Kania
- Kruk
- krzyzowka
- Kwiczol
- Labedz
- lyska
- mysikrolik
- myszolow
- Ortolan
- pliszkas
- pliszkaz
- potrzeszcz
- sierpowka
- sikorau
- srokosz
- szczygiel
- zieba
- Wiewiórka
- jez
- Kret europejski
- Ryjówka aksamitna
- Sarna
- zajac
- Bluszcz pospolity
- Buk zwyczajny
- Chaber bławatek
- Dąb czerwony
- Dąb szypułkowy
- Fiołek mokradłowy
- Głóg jednoszyjkowy
- Goździk pyszny
- Deren
- Goryczka wąskolistna
- Jarząb pospolity
- Lnicznik siewny
- Mak polny
- Kukułka szerokolistna
- Szakłak
- Turzyca Davalla
- Klon zwyczajny
- Kasztanowiec
- Lipa drobnolistna
- Lipa szerokolistna
- Listera jajowata
- Modrzew europejski
- Pierwiosnek
- Robinia
- Sosna zwyczajna
- Ślazówka turyngska
- grusza
- jablon
- kruszczyk
- następna »
(łac. Garrulus glandarius)
Królestwo: |
Zwierzęta |
Status i występowanie w Polsce: Jest średnio licznym gatunkiem lęgowym i zimującym. Występuje w całej Polsce w lasach liściastych i mieszanych, ale również w niewielkich laskach pomiędzy polami i łąkami, w zadrzewieniach śródpolnych, dosyć często w parkach, sadach i ogrodach. Od kilkudziesięciu lat coraz częściej spotykana w miastach. Część populacji lęgowej jest osiadła, a część podejmuje wędrówki lub koczuje w sąsiedztwie miejsc rozrodu. Przylot od marca do kwietnia, odlot we wrześniu lub październiku.
Występowanie w PK im. gen. D. Chłapowskiego: Gatunek ten można spotkać na terenie całego Parku, jednak preferuje tereny leśne i większe zadrzewienia śródpolne.
Ochrona gatunku: Gatunek prawnie chroniony (Ust. o Ochronie Przyrody).
Opis: Najbardziej kolorowy ptak krukowaty Europy. Większość upierzenia brązowa o pastelowym, różowym odcieniu. Kuper i dolne pokrywy ogona białe. Na zaokrąglonych skrzydłach charakterystyczne biało- niebieskie lusterka z czarnym prążkowaniem. Czoło białe z czarnym kreskowaniem, od dzioba gruby czarny wąs. Ogon i końce skrzydeł czarne. Dziób mocny, stalowoszary lub czarny. Nogi jasnobrązowe. Młode podobne do dorosłych, ale mają bardziej czerwonawy odcień upierzenia i mniej kreskowany wierzch głowy.
Gniazdo buduje na zróżnicowanej wysokości, w gęstej koronie drzewa. Jest to luźna konstrukcja z patyków, wyściółka z miękkich części roślin, mchu, włosia i piór. Samica składa 5 - 7 niebieskawych, szaro nakrapianych jaj, których wysiadywanie trwa przez 16 - 17 dni. Młode opuszczają gniazdo po ok. trzech tygodniach, potem jeszcze przez pewien okres są wychowywane przez rodziców. Pożywienie jest urozmaicone i zależne od pory roku. W lecie sójka żywi się owadami, ślimakami i innymi drobnymi zwierzętami, w tym gryzoniami, jaszczurkami, młodymi ptakami i jajkami wybieranymi z gniazd. Nie gardzi również czereśniami. Jesienią żywi się głównie żołędziami, które gromadzi w większych ilościach w różnych miejscach w ziemi, w dziuplach, szczelinach drzew, pod płatami kory lub mchu. Przyczynia się w ten sposób do rozsiewania dębu, który jest gatunkiem ciężkonasiennym. Zjada też bukiew i orzechy laskowe. Sójki potrafią naśladować ludzkie odgłosy, powtarzać słowa, mogą nauczyć się odgłosów innych ptaków, miauczenia kotów itp.
Wymiary: |
|
Galeria zdjęć sójki autorstwa Leszka Lubickiego
Artykuł o sójce autorstwa Pana Leszka Lubickiego można znaleźć pod tym adresem: http://przyrodniczo.udl.pl