Żuraw
- « poprzednia
-
pozostałe tablice
- Biegacz skórzasty
- paz
- Ślimak winniczek
- Grzebiuszka ziemna
- Rzekotka drzewna
- Kumak nizinny
- Padalec
- Ropucha szara
- Ropucha zielona
- Jaszczurka zwinka
- Jaszczurka żyworodna
- traszka
- Czajka
- Bażant
- Bocian
- Bogatka
- Dzięcioł duży
- Dzwoniec
- Kukułka
- Czyż
- Wrona siwa
- Kowalik
- Grubodziób
- Mazurek
- Wróbel
- Sójka
- Żuraw
- Gawron
- Gęgawa
- Modraszka
- Cyraneczka
- Gąsiorek
- Kopciuszek
- Blotniak
- Dymowka
- Oknowka
- Jerzyk
- Kania
- Kruk
- krzyzowka
- Kwiczol
- Labedz
- lyska
- mysikrolik
- myszolow
- Ortolan
- pliszkas
- pliszkaz
- potrzeszcz
- sierpowka
- sikorau
- srokosz
- szczygiel
- zieba
- Wiewiórka
- jez
- Kret europejski
- Ryjówka aksamitna
- Sarna
- zajac
- Bluszcz pospolity
- Buk zwyczajny
- Chaber bławatek
- Dąb czerwony
- Dąb szypułkowy
- Fiołek mokradłowy
- Głóg jednoszyjkowy
- Goździk pyszny
- Deren
- Goryczka wąskolistna
- Jarząb pospolity
- Lnicznik siewny
- Mak polny
- Kukułka szerokolistna
- Szakłak
- Turzyca Davalla
- Klon zwyczajny
- Kasztanowiec
- Lipa drobnolistna
- Lipa szerokolistna
- Listera jajowata
- Modrzew europejski
- Pierwiosnek
- Robinia
- Sosna zwyczajna
- Ślazówka turyngska
- grusza
- jablon
- kruszczyk
- następna »
(łac. Grus grus)
Opis:
Królestwo: |
Zwierzęta |
W Polsce nieliczny gatunek lęgowy, występuje ok. 5000 - 6000 par tego gatunku. Jest to wielki, szary ptak, z małą głową i wąską szyją przechodzącą w ciężkie ciało. Ogon przysadzisty, skrzydła z ciemniejszymi końcami. Głowa dorosłych osobników koloru czarnego z białym paskiem od oka do karku i czerwoną plamą w okolicy potylicy. Dziób jest krótki i jasny, na szyi widoczny jest prostokątny, czarny śliniak. Latem grzbiet brązowy. Bardzo charakterystyczny jest odgłos tego gatunku, nazywany "klangorem".
W czasie lęgów żurawie korzystają ze wszelkich mokradeł, preferują oczka wodne, zabagnienia i jeziora w otoczeniu lasów. W trakcie wodzenia młodych żurawie przebywają na śródleśnych polanach, łąkach, ugorach i polach uprawnych. W czasie wędrówek żerują w krajobrazie rolniczym, a nocuja na płytkich stawach rybnych, w trzcinowiskach, oczkach śródpolnych i bagnach śródleśnych.
Gniazdo buduje w niedostępnej części podmokłych bagien i mokradeł. Jest to owalny kopczyk o średnicy około 1 metra. Gniazdo bardzo rzadko nie jest otoczone wodą. Jego wysokość zależy od wilgotności gruntu. Samica składa 2 oliwkowe lub beżowe jaja, brązowo nakrapiane i wysiaduje je na zmianę z samcem przez 28 - 31 dni. Pisklęta otoczone są troskliwą opieką rodziców. Lotność uzyskują po 65 - 70 dniach, a dojrzałość płciową po 4 - 6 latach.
Żuraw jest gatunkiem roślino- i mięsożernym. Na jego dietę składają się młode części roślin, zwłaszcza traw. Na pokarm zwierzęcy składają się przede wszystkim owady w postaci chrząszczy i mrówek, zjada także dżdżownice, mięczaki, ryby, płazy i drobne ssaki. Terytorium żerowania tego gatunku jest bardzo rozległe i na obszarach rolniczych może dochodzić do 120 ha. Żuraw jest symbolem wierności, pary łączą się ze sobą na długie lata. Gatunek wymieniony w Dyrektywie Ptasiej, jako zagrożony przez osuszanie terenów bagiennych.
Wymiary: |
|
Migracje:
Przylot: marzec / kwiecień
Odlot: wrzesień / październik
Występowanie:
Gatunek ten można spotkać na torfiankach wzdłuż Rowu Wyskoć, pomiędzy Jez. Zbęchy a Rogaczewem, stawach koło Manieczek, oraz w okolicach Turwi i Wyskoci.
Ochrona:
Gatunek ten objęty jest ścisłą ochroną gatunkową. Wymaga ochrony czynnej.
Status zagrożenia w Europie: "V" gatunek narażony na wyginięcie.
Należy:
- chronić śródleśne i przyleśne zbiorniki oraz cieki wodne przed osuszeniem,
- zaprzestać osuszania śródpolnych zbiorników wodnych,
- chronić miejsca pierzenia się nielęgowych żurawi,
- chronić zlotowiska, na któych ptaki gromadzą się w okresie polęgowym i w okresie wędrówek