O ścieżce

Ścieżka edukacyjna przebiegać będzie przez tereny położone w Parku Krajobrazowym im. gen. D. Chłapowskiego. Łączna długość ścieżki wynosić będzie 28,5 kilometra. Przebiegać będzie przez następujące  miejscowości: RacotDarnowo - Wyskoć - Rogaczewo Małe i Wielkie - Rąbiń - Turew - Stary Gołębin - Spytkówki. Są to tereny rolnicze o bardzo urozmaiconym krajobrazie. Szczególnie widoczne są tutaj zadrzewienia śródpolne, których nasadzanie rozpoczął już Dezydery Chłapowski w XIX wieku. Obszar ten jest przykładem, połączenia gospodarki rolnej z ochroną środowiska i funkcjonowania ludzi w zgodzie z naturą. Na terenach tych można zobaczyć rzadkie gatunki ptaków jak np.: ortolan (Emberiza hortulana), potrzeszcz (Emberiza calandra), błotniak stawowy (Circus aeruginosus), itp. Wiele gatunków ptaków zamieszkujących te tereny swoje gniazda buduje właśnie w zadrzewieniach przydrożnych, kępach śródpolnych oraz parkach podworskich.

Najciekawsze przyrodnicze miejsca, gatunki drzew, gatunki ptaków zostaną opisane za pomocą tablic edukacyjnych o z kolorowym nadrukiem informacyjnym z folii odpornej na działania warunków atmosferycznych.

Charakterystyka poszczególnych przystanków ścieżki edukacyjnej

1) Przystanek Pierwszy - Skrzyżowanie dróg z Racotu do Darnowa

Tablica informacyjna umieszczona jest przy skryżowaniu z drogą do Darnowa, po jej lewej stronie. Przy tablicy tej znajdują się tablice edukacyjne: buk zwyczajny (Fagus sylvatica), dereń świdwa (Cornus sangunea), lipy drobnolistna (Tilia cordata), lipa szerokolistna (Tilia platyphylos), dąb czerwony (Quercus rubra), grzebiuszka ziemna (Pelaobates fuscus), ropucha szara (Bufo bufo), bocian biały (Ciconia cicionia), gawron (Corvus frugilegus), kania ruda (Milvus milvus), kruk (Corvus corax), łabędź niemy (Cygnus olor), mysikrólik (Regulus regulus), Myszołów (Buteo buteo), sierpówka (Streptopelia decaocto), wrony siwa (Corvus corone corax), jeż europejski (Erinaceus europaeus).

Racot - Wieś wzmiankowana w 1366 roku, kiedy to rozległymi dobrami władał ród Borków z Gryżyny. W 1719 roku dobra zostały przyjęte w posiadanie przez Dorotę Janową Radomicką i Stanisławę Jabłonowską. W 1778 r., dobra przejął Antoni Barnaba Jabłonowski kasztelan krakowski i sprzedał je w 1798 roku, księciu Wilhelmowi Orańskiemu, późniejszemu królowie Holandii. W latach 1887-1888 stanowiła własność książąt weimarskich. Od 1919 własność państwowa. W Racocie przebywali m.in.: Tadeusz Kościuszko, ks. Józef Poniatowski, Józef Wybicki czy Ignacy Paderewski. Park - Powierzchnia Parku wynosi 12 hektarów. W drzewostanie przeważają lipy (około 75%) oraz klony, wiązy, graby, topole, olchy, wierzby, jesiony i kasztanowce. Starodrzew parku złożony jest z okazałych drzew liściastych pochodzenia krajowego z niewielką domieszką iglaków i to przeważnie świerków. W parku rośnie 11 okazów o wymiarach pomnikowych. W parku można jeszcze zobaczyć klony zwyczajne (Acer platanoides) i polne (Acer pseudoplatanus) topole białe (Populus alba)  o obwodach pnia 300 – 530 cm oraz wierzby białe i kruche (Salix alba i Salix fragilis) z których najgrubsza mierzy w obwodzi 460 cm.
[więcej]

2) Przystanek Drugi - Wyskoć

Przy bocznej drodze w tej wsi (przy OSP), znajduje się młode zadrzewienie śródpolne mające ok. 10 lat, i jest ono przykładem działalności człowieka w ochronie przyrody. Od tej drogi odchodzi kolejna droga, gdzie nasadzone są nowe drzewa. Na dordze polnej w niedaleko kościoła, znajduje się stara aleja gruszowa, na której równeiż dokonano nasadzeń drzew. [więcej...]

Tablica informacyjna umieszczona jest w środku wsi, po prawej stronie drogi, przy stawie. Przy tej tablicy znajdują się następujące tablice edukacyjne: pierwiosnek lekarski (Primula veris), głóg jednoszyjkowy (Crataegus monogyna), grusza polna (Pyrus communis), robinia akacjowa (Robinia pseudoacacia), sosna zwyczajna (Pinus sylvestris), błotniak stawowy (Cicrus aeruginosus), kopciuszek (Phonicurus ochruros), mazurek (Passer montanus), wróbel (Passer domesticus), pliszka siwa (Motacilla alba), sierpówki (Streptopelia decaocto), kret europejski (Talpa europaea), zając (Lepus europaeus).

3) Przystanek trzeci - Rogaczewo Wielkie, Rogaczewo Małe

Tablica informacyjna umieszczona jest na drodze pomiędzy wsiami. Przy tej tablicy znajdują się następujące tablice edukacyjne: biegacz skórzasty (Carabus coriaceus), paź królowej (Papilio machon), dąb szypułkowy (Quercus robur), grusza polna (Pyrus communis), modrzew europejski (Larix decidua), robinia akacjowa (Robinia pseudoacacia), ślazówka turyngska (Lavatera thuringiaca), padalec (Anuis frgilis), jaszczurka zwinka (Lacerta agilis), kwiczoł (Turdus pilaris), dzwoniec (Carduelis chloris), gąsiorek (Lanius collurio), srokosz (Lanius excubitor), mazurek (Passer montanus), ortolan (Emberiza hortulana), Sikora uboga (Poecilie palustris), szczygieł (Carduelis carduelis), ryjówka aksamitna (Sorex araneus).

Na drodze tej charakterystyczny jest pas wiatrochronny, o szerokości 40 m, składający się z robinii akacjowych (Robinia pseudoacacia). Wśród nich jest szpaler dębów szypułkowych o wysokości ok. 20 m. i obwodzie ponad 260 cm. Kilka drzew znajdujących się tam ma wymiary pomnikowe. Na zachód od dawnego dworu, rośnie grupa jedenastu dębów szypułkowych tzw. „dęby Rogaczewskie” o obwodzie: 545, 495, 475, 450, 410, 400, 3750, 370, 400, (okaz dwupienny 425 i 245 cm) i wysokości ok. 18 – 22 m.  Dęby rosną w niewielkim odstępie od siebie. Są to drzewa zdrowe, silnie rozgałęzione o bujnych  koronach i gęstym ulistnieniu bez żadnych uszkodzeń na pniach i konarach. Ponadto rośnie tam topola czarna (Populus nigra) o obwodzie 590 cm i wysokości ok. 15 metrów oraz platan (Platanus) o obwodzie pnia 290 cm. Praktycznie cała droga łącząca obie wsie, położona jest w starych alejach owocowych grusz i jabłoni, rozdzielonych pasem wiatrochronnym. [więcej...]

4) Przystanek czwarty - Rąbiń

We wsi przy drodze w pobliżu kościoła rośnie osiem dębów szypułkowych (Quercus robur) o obwodach (w cm): 420, 320, 340, 410, 260, 250, 200 i wysokości ok. 18 metrów. Przy drodze do Turwi znajduje się aleja lip drobnolistnych (Tilia cordata) o obwodach do 340 cm i wysokości ok. 15 metrów. Długość alei wynosi 1,5 kilometra. We wsi można zaobserwować wiąż o obwodzie 360cm, kilka topoli czarnych o obwodach 420 – 320 centymetrów. Rośnie tam także najgrubsza na tutejszym terenie topola czarna o obwodzie pnia 720 cm. [więcej...]

5) Przystanek piąty - Pałac w Turwi

Turew - Wieś znana jest od 1395 r., była kolejno własnością: Słupskich, Turewskich, Rąbińskich, Strzeleckich, Górskich, Pogorzelskich, Zaleskich, Opalińskich, Radomickich a od 1730 roku - Chłapowskich. Od 1815 roku, majątek przechodzi w ręce gen. Dezyderego Chłapowskiego, żołnierza wojen napoleońskich oraz powstańca z 1830 roku. Zespół pałacowo – parkowy założony w II połowie XVIII wieku obejmuje: pałac, kaplicę, oficynę dom ogrodnika oraz park. Pałac zbudowany został ok. 1760 – 1770 roku, przebudowano go w latach 1820 – 1830 i 1908 – 1909. Park - Założony został w XVIII wieku, pierwotnie regularny, powiększony i zamieniony w park angielski około 1860 – 1870 na zlecenie Dezyderego Chłapowskiego przez architekta parków Augustyna Denizota. Powierzchnia parku wynosi 21,86 hektara, w tym 1,80 hektara wód. Kształtem zbliżony do wydłużonego czworoboku. Park otoczony jest w połowie terenami wiejskimi (zabudowaniami i ogródkami) i w połowie polami uprawnymi i łąkami poprzecinanymi pasowymi zadrzewieniami śródpolnymi. Płytki rów o szerokości kilku metrów, łączący trzy niewielkie stawki o powierzchni ok. 1,80 hektara, prawie na całej długości stanowi granicę miedzy dwoma znacznie różniącymi się częściami parku: południową (9,3 ha) i północną (8,9 ha). Część południowa (tzw. rezerwatowa) jest wyłączona z prac pielęgnacyjnych i rzadko odwiedzana przez ludzi. Jest to zwarta kępa drzew będąca pozostałością po żyznym grądzie. Część północna obejmuje m.in. trzy grupy zabudowań i prowadzi się Na niej prace pielęgnacyjne (koszenie, przycinanie krzewów, porządkowanie ścieżek, uprzątanie posuszu). Prezentuje typ parku angielskiego. Charakterystyczny jest tu stary i zróżnicowany drzewostan, o mniejszym zwarciu, niż w części południowej. Tworzą go głównie dąb szypułkowy, grab pospolity, wiąz. W chwili obecnej w parku 46 okazów drzew ma wymiary pomnikowe oraz dwa okazałe przeszło 400-letnie dęby. [więcej...]

6) Przystanek szósty - Stary Gołębin

Tablice informacyjne znajduja się na końcu wsi przy skrzyżowaniu dróg na Czempiń, Kopaszewo i Śrem. Znajdują się tam następujące tablice edukacyjne: potrzeszcz (Emberiza calandra), skowronek (Alauda arvensis), bażant (Phasianus colchicus), pliszka żółta (Motacilla flava), sarna (Capreolus capreolus), mak polny (Papaver rhoeas), kasztanowiec zwyczajny (Aesculus hippocastanum), chaber bławatek (Centaurea cyanus), oknówka (Delchion urbicum), dymówka (Hirundo rustica), jerzyk (Apus apus).

Wieś położona w gminie Czempiń. Ścieżka edukacyjna biegnie przez środek wsi. Najciekawszym historycznie obiektem wsi jest kościół wzniesiony z fundacji Jana Domiechowskiego w latach 1660 - 1670. ....  [więcej...]

7) Przystanek siódmy - Droga Gołębin Stary - Racot

Przy drodze prowadzącej z Racotu do Witkówek na odcinku 1200 metrów ciągnie się aleja lipowa złożona z lip drobno – i szerokolistnych (Tilia cordata i Tilia platyphyllos) sadzona według tradycji w II połowie XVII wieku, kiedy to Racot objęła księżna Dorota Jabłonowska, córka Piotra Bronisza, kasztelana krakowskiego – stąd nazwa „Aleja Jabłonowskich”. W chwili obecnej aleja liczy 148 urodziwych a zarazem sędziwych lip drobno i szerokolistnych z przewagą tych pierwszych. Najstarsze lipy mierzą w obwodzie
(w cm): 480, 470, 440, 450, 400, 390, 380, 380, 350, 320.